Κακό συνήθειο .. ξεκίνησε για την πλάκα και κατέληξε να είναι ουσία που ρέει στις φλέβες.. Κερδίζεις μερικές ώρες μοναξιάς στο σκοτάδι αντί να απολαμβάνεις την ζεστασιά του παπλώματος.. Χάνεις την υπόλοιπη μέρα ξοδεύοντας την σε έναν ύπνο κουραστικό και ταραγμένο.
Υποτιμημένη ανάγκη ο ύπνος, μέσα από αυτόν βλέπουμε τα όνειρα!
Όνειρα... πότε βιαστικοί περαστικοί, πότε ψύχρα μαρτύρια.. Έχω την δική μου άποψη για τα όνειρα.Τα όνειρα μας είναι αδέκαστοι εκτελεστές των κρυφών μας επιθυμιών.Αυτόβουλα, ασυγκράτητα, παγιδεύουν το μυαλό σε κόσμους πλασματικούς και απόκρυφους φανερώνοντας γυμνές αλήθειες, παρέχοντας εφήμερες απολαύσεις. Ζεις πλέον το όνειρο! Σε κυριεύει σαν οντότητα, γίνεσαι πιστός σκλάβος του και υπ ακούς σ'αυτό!
Και όταν το όνειρο γίνεται φτηνή πουτάνα, σε χαραμίζει και σε πετάει στα πιο απόμακρα μπουντρούμια του μυαλού σου, εκεί που υπάρχουν οι εφιάλτες. Φρικιαστικά όνειρα σαν έκπτωτοι άγγελοι, εκμεταλλεύονται τις φοβίες σου. Διασκεδάζουν να νοιώθουν τον τρόμο και την αγωνία που προκαλούν στο μυαλό σου και ίσως αυτο να είναι που τους ταίζει και τους κρατά ζωντανούς.
Από την αντίπερα όχθη εγώ θα πώ. Nαι, αλλά οι εφιάλτες όπως και όλα τα άλλα όνειρα είναι δημιουργήματα του μυαλού, δεν πρόκειται για τίποτε άλλο παρά χημικές διεργασίες μέσα στο μυαλό.
Και ξαναπαντώ στον ευατό μου.Ο κόσμος όπως τον αντιλαμβανόμαστε με τις αισθήσεις μας, δεν είναι παρα μια πανδαισία χημικών αντιδράσεων στο μυαλό μας. Είτε μας αρέσει είτε όχι, το ορθολογικό όργανο που διαθέτουμε(δύστυχος όχι όλοι) οι άνθρωποι για να σκεφτόμαστε, είναι ο εγκέφαλος. Οποιαδήποτε αντίληψη διαμορφώσαμε σ'αυτόν τον κόσμο την βασίσαμε στην τυφλή εμπιστοσύνη που δείχνουμε σαν είδος στην διάνοιά μας, στους νευρώνες και στα ηλεκτρικά κυκλώματα των κυττάρων μας. Μήπως τελικά δεν είμαστε όλα αυτά που νομίζουμε;
Ο χρόνος κυλά και αιωρείται.
Πρέπει να δώσω λίγο παραπάνω σημασία στη ζωή μου.
Θα ανέβω κάπου να δω τον κόσμο από ψηλά.. και μετά θα πέσω..και θα πέφτω.. μέχρι να σταματήσω να ελπίζω ότι θα με σηκώσεις εσύ.
No comments:
Post a Comment